سازمان ادارای پنتاگون از ۷ لایه حفاظتی تشکیل شده است که از این میان ۴ لایه به طور خاص مربوط به کنترل ارتباطات با شخص وزیر دفاع یا رییس پنتاگون میباشد. کمی بعد از نامه اوباما نامه ای از تمام این لایه های امنیتی ، اطلاعاتی و حفاطتی عبور کرده و مستقیم ، روی میز کار وزیر دفاع یعنی لئون پانتا قرار میگیرد.
ظاهر ساده نامه که هیچ آرمی از سازمان های مرتبط با پنتاگون در آن به چشم نمیخورد توجه وزیر را جلب کرده و وی آن را از روی میز برمیدارد … با باز کردن نامه و خواندن آن عرق سردی بر چهره پانتا مینشیند !
یک نامه با سربرگ رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران… نامه حاوی عبارتی بود که قطعا برای رییس پنتاگون با آن عظمت حفاظتی باورکردنی نبود ! 
” اگر لازم باشد از این هم نزدیک تر خواهیم شد “امضا : قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس جمهوری اسلامی ایران

خدای من !

نه آن قدر پاکم که کمکم کنی و نه آن قدر بدم که رهایم کنی …
میان این دو گمم !
هم خود را و هم تو را آزار میدهم …
هر چه قدر تلاش کردم نتوانستم آنی باشم که تو خواستی و هرگز دوست ندارم آنی باشم که تو رهایم کنی …

خدایا هیچ وقت رهایم نکن !

 در دنیا جای کافی برای همه هست . پس به جای اینکه جای کسی  رو بگیری ،سعی کن جای خودت را پیدا کنی

دهمین دوره مسابقات هان مادانگ کشوری در فدراسیون تکواندو در تاریخ دهم اردیبهشت ۹۴ برگزار گردید . آقای یوسف خاکی نهاد هنرجوی باشگاه آرش در قسمت نوپی آپچاگی با پریدن دومتر و بیست سانت و با اختلاف اندکی نسبت به حریف خود مدال برنز را دریافت نموند .

با تبریک به ایشان و خانواده محترمشان و تمام هنرجویان این باشگاه و با  امید به کسب مقام های برتر در مسابقات پیش رو ( کشوری و آسیایی و جهانی

درباره تاریخچه ورزش رزمی تکواندو آنچه از نقوش آرمگاه های سلسله ( کورگوریو ) که زمانی برکرهو منچوری تسلط داشته بر می آید نوعی ورزش رزمی در آن زمان تمرین می شده است در سلسله شیلا که همزمان با کورگوریو بر قسمتی از کره حکومت می کرده نیز هنری رزمیبه نام سویاک تمرین می شده و حتی گروهی از شاهزادگان سازمانی به نام هوا رانگ تشکیل داده بودند و وظیفه ایشان حراست از حدود کشور بوده است . سویاک یکی از تعلیمات ایشان بود . در معبد سوکورام در شهر کیونگ جو تندیسهای دو راهب بودایی در حال اجرای تکنیک پیشرفته تکواندو ( کومگانگ ماکی وجود دارد که سند محکمی بر وجود هنرهای رزمی در آن زمان است . مدارک تاریخی فراوانی از این گونه در نقاط مخلف کره وجود دارد و هنرهای رزمی مختلفی تحت نامهای سوبیک تا کوان بک ، تاگ یوک و خوصا بی گاک سول که هنر مبارزه با پا ها بوده موجود است . سلسه کوریو که در سال ۹۱۸ میلادی تاسیس شد موفق به اتحاد کره گردید و زمان را جهت رشد هنرهای رزمی مناسب ساخت در این زمان هنر رزمی سوباکی بوجود آمد البته در این دورانه نرهای رزمی بیشتر در اختیار طبقات بالا قرار داشت پس از انقراض سلسله کوریو سلسله یی بهروی کار آمد در این زمان هنرهای رزمی کاملا فراگیر شده بود تا جاییکه برای تصدی امور دولتی داوطلبین میبایست حداقل سه نفر را در مبارزه شکست دهد در این دوره شخصی بنام یی دوک مو ازطرف سلطان وقت مامور تالیف کتابی در زمینه آموزش هنرهای رزمی آن زمان شد کتاب مذکور کهمویه دو بو تونگ جی نام داشت به عنوان یک سند تاریخی و ملی حفظ و نگهداری میشود طبق یکسند تاریخی در زمان حمله ژاپن به کره ۷۰۰ تن از رزمی کاران کره با دست خالی در مقابل مهاجمین مقاومت کردند .

پس از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۵۵ انجمن بنام ت سو دو مرکب از اساتید تکواندو وتاریخ دانان مامور احیای هنرهای رزمی شدند و با پیشنهاد استاد چوی هونگ هی نام تکواندو بر هنررزمی کره اطلاق شد. ده سال بعد از اتحاد کره انحمن تکواندو کره بوجود آمد وسال بعد(۱۹۶۶) فدراسیون بین المللی تکواندو به ریاست استاد ژنرال چوی هونگ هی به وجود آمد. فدراسیون بین المللی تکواندو با اعزام اساتید مجرب و تیمهای نمایش به کشورهای مختلف بذر تکواندو را در سراسر جهان کاشت در سال ۱۹۷۳ پس از انتقال فدراسیون بین المللی تکواندو به تورنتو کانادا اساتید مقیم کره اقدام به تاسیس فدراسیون جهانی تکواندو و بریاست دکتر اون یونگ کیم نمودند.درسال ۱۹۷۳ گوکی وان مرکز تکواندو جهان بر فراز تپه ای در سئول پایتخت کرهجنوبی بنا شد و رهبر فنی تکواندو کاران جهان را برعهده گرفت. ازآنجا که احساس میشد اختلافات سبکی باعث رکود تکواندو گردد ، لذا در سال ۱۹۷۷ سبکهای نه گانه تکواندو متحد گردید، نام پوم سه بر آن نهاده شد . در اثر کوششهای مجدانه دکتراون یونگ کیم تکواندو در سال ۱۹۸۰ در خلال المپیک مسکو بعنوان یک ورزش المپیکی شناخته شد و طبق مقررات المپیک بایستی طی دو دوره بعنوان ورزش نمایشی در مسابقات جهانی المپیک شرکت نمایند . در المپیک ۱۹۸۸ سئول برای اولین بار و در المپیک ۱۹۹۲ بارسلونا برای دومین بار درالمپیک شرکت نمود. درحال حاضر فدراسیون جهانی تکواندو رهبری تکواندوکاران را دربیش از ۱۵۰ کشور بر عهده داردو دکتر اون یونگ کیم ریاست سازمان فدراسیونهای بین المللی ورزشهارا برعهده داشته هم دوش آقای سامارانش در امر گسترش ورزش گام برمی دارد . معنی پوم سه: پوم سه از دو کلمه پوم به معنی نتیجه و سه به معنی عمل تشکلیل شدهاست .انسان درهر زمان نتیجه اعمال خود را می بیند و این اعمال و رفتار انسان است که سرنوشت و آینده اورا مشخص میکند. بنابر این باید در اعمال و رفتار خود دقت داشت تاآینده ای روشن و مطمئن ساخت . تکواندو و هدف اگر به دنبال لغتی جهت تعریف هنر رزمی تکواندو بگردیم چیزی جز کانون یا مرکز نمییابیم ، چرا که تکواندو مانند یک عدسی انسان را به مرکز هدایت میکند . تکواندو معنی و مفهوم انسان بودن را روشن و ضعفهای او را تقویت و روانش را توانا و منزه میسازد . انتخاب هدف چیزی است که باید توسط هر تکواندو کاری انجام گیرد. اگر هدفی نباشد ،تکواندو کار نیرویش را در سطح وسیعی و بین فاکتورها ی گوناگونی پخش میکند ، بدوناینکه به نقطه با ارزشی در هر یک دست یابد . هدف نیروی فرد را متمرکز مینماید . هرتکواندو کاری میداند که بایستی تمام حواس و توان خود را در یک هدف و آنهم در یک نقطه کوچک متمرکز کند . بنابر این باید در همه امور کوشش خود را متمرکز نماید . یک ضرب المثل کره ای میگوید هر کس بیش از آنچه در دست دارد ، توانایی دارد. این ضرب المثل هیچ جا به اندازه تکواندو مصداق ندارد . مبتدیان هدف های گوناگونی دارند که غالبآ دفاع از خود و تناسب اندام میباشد . اگر چه این اهداف خوب است ولی شاگردانباید بدانند که به سادگی بدست نمی آیند . بچه ای که بدنیا می آید نمیتواند راه برود وقتی راه رفتن را آموخت دویدن را یاد میگیرد و پس از آن روی راه رفتن و دویدن تمرکز ی ندارد بلکه به آموختن مهارتهای دیگری می پردازد . مبتدیانی که هدفشان دریافت کمربند سبز است ، با زنده اند مگر این که بدانند هدفی موقتی است و باید قبل از رسیدن به آن رها گردد. کسب کمربند مشکی هدف بسیاری از مبتدیان است . با اینکه کمربند مشکی ارزش والایی دارد ولی نمیتواند هدف واقعی باشد . بسیاری از شاگردان اجازه میدهند تا بی صبری بر ایشان چیره گردد . برخی نیز توقع دارند در مقابل آنچه انجام میدهند بی درنگ پاداش بگیرند اینگونه شاگردان باید بر تنبلی خود چیره شوند و از لحاظ روحی و روانی خود را منظم نمیابند ودرک کنند که تکامل نیازمند زمان است . ارزش هدفی را که فقط با جمع کردن انگشتان دستبه دست آورده اید با هدفی که در اثر کاری که تمام عمر به آن مشغول بوده اید مقایسه کنید . هدف کمربند مشکی تنها دست یابی به قدرت و توان فوق العاده فیزیکی نیست مبتدیان باید کمربند مشکی را هدف خود قرار دهند ولی بایستی بدانند که کمربد مشکی فقط یک نقطه شروع دیگر است . دارنده کمربند مشکی موجودی عجیب و خارق العاده نیست بلکه فقط انسانی است که تلاش و نیروی خود را در یک نقطه متمرکز کرده و سعی دارد تابیش از آنچه در دست دارد بدست آورد و هدفش تکامل فیزیکی ، فکری و روانی میبااشد . آن عده از شاگردان که مایلند به روح تکواندو دست یابند بایستی چندین سال از عمرخویش را صرف تمرینات نمایند و آزمایشات متعددی را با موفقیت پشت سر گذارند . آنگاه، زمانی که این آزمایشات به پایان رسید ، استاد دریچه پرواز هنرمند را به سوی حداعلا ی تکواندو باز خواهد نمود

اصول اساسی تمرین

۱-اصل اختصاصی بودن تمرین تمرین برای هر رشته ورزشی باید ویژه همان رشته باشد. همچنین روش تمرین ورزشکاران باید اختصاصی باشد یعنی اینکه برنامه های بدنسازی آنان باید شبیه به مهارتهای ورزش خودشان باشد . از ورزشکاران رشته تکواندوباید خواست که حرکات مورد نیاز رشته ورزشی خود را بطور مشابه تقلید کنند . بنابراین هم سرعت و هم الگوی حرکتی تقلید شده است ۲-اصل اضافه بار فزاینده تمرینات باید به گونه ای طراحی شوند که عضلات و سیستمهای انرژی بدن با شدت تمرینی و مقاومتهایی بیش از آنچه که در شرایط عادی با آنها روبرو است مواجه شوند. با افزایش سازگاری بدن با این گونه تمرینات ، مقدار مقاومت و شدت از طریق دستکاری زمان و جلسات و بار باید افزوده شود و هر چند جلسه یک بار این افزایش تکرار یابد . ۳- اصل تفاوت های فردی هر ورزشکاری منحصر به فرد است و لذا همه ورزشکاران در برابر یک تمرین مشابه واکنشهای مشابهی از خود بروز نمی دهند . در برابر یک تمرین برخی زودتر به آمادگی می رسند برخی دیرتر و برخی نیز اصلاً به فایده ای از آن تمرین دست پیدا نمی کنند. بنابراین مربیان باید برای هر ورزشکاری برنامه بدنسازی خاص طراحی کنند . برنامه ای که به توسعه توانایی های آن ورزشکار کمک نماید . ۴- اصل برگشت پذیری مربیان باید بدانند که بسیاری از فواید بدست آمده از تمرین ، وقتی مدتی تمرین کنار گذاشته می شود ، از دست می روند . آنها باید برنامه ای طراحی کنند که سطح آمادگی ورزشکار را در طول فصل حفظ کرده و اینگونه نباشد که مثلاً یک ماه فشار زیادی بر ورزشکاران اعمال کند و یک ماه دیگر آنها را به حال خود واگذارد . به همین منظور برنامه های تمرینی ویژه فصل قبل از مسابقه ، فصل مسابقه و فصل استراحتی طراحی می شوند . ۵- اصل در نظر گرفتن سن ورزشکاران شیوه های تمرینی مربیان باید برای گروههای سنی مختلف متفاوت باشد. اصولاً ورزشکاران کم سن و سال مثل افراد ۱۰ الی۱۶ سال ، ورزشکاران نوجوان و درحال بلوغ مثل افراد ۱۱ الی ۱۴سال ، ورزشکاران اواخر نوجوانی مثل افراد ۱۵ الی ۱۹ سال و ورزشکاران بزرگسال داریم . قاعده علمی بر این است که برای افراد قبل از بلوغ و اوایل دوره بلوغ هرگز تمرینات بدنسازی شدید ندهیم بلکه بهتر است آنها ورزشها را به شکل مهارتی آن فراگیرند و به تمرین بپردازند . همینطور تمرینات سرعتی ، تمرینات با وزنه های سنگین تر از RM 15 (یعنی نتواند بیش از ۱۵ بار حرکت را تکرار کند) و تمرینات پلایومتریک (تمرینات انفجاری) کاملاً برای افراد قبل از بلوغ ممنوع است و ضمن اینکه این تمرینات هیچ آمادگی جسمانی قابل ملاحظه ای برای ورزشکاران کم سن و سال به ارمغان نمی آورد (اطلاعات از شارکی، Brain J sharky ). آماده سازی جسمانی تکواندوکاران بطور کلی آمادگی جسمانی هر تکواندوکاری مشتمل بر دو نوع آمادگی است : آمادگی عضلانی آمادگی انرژی در آمادگی عضلانی با استفاده از چندین روش استاندارد متغیرهای آمادگی عضلانی از قبیل قدرت عضلانی ، استقامت عضلانی ، انعطاف پذیری ، چابکی ، سرعت ، توان عضلانی ، تعادل و هماهنگی توسعه داده می شود آماده سازی عضلانی مولفه های عضلانی که باید به ترتیب در برنامه آماده سازی عضلانی توسعه یابندعبارتند از : انعطاف پذیری عضلانی ، استقامت عضلانی ، هماهنگی عضلانی ، تعادل ، توان عضلانی ، سرعت عضلانی ، چابکی . روش های استاندارد برای توسعه آمادگی عضلانی تمرینات کششی تمرینات مقاومتی :تمرین با وزن بدن و تمرین با وزنه تمرینات PNF تمرینات پلایومتریک الف) تمرینات کششی این دسته تمرینات برای افزایش انعطاف پذیری در دامنه حرکتی ماهیچه در مفصل کاربرد دارند . انعطاف پذیری عضلانی بخش بسیار مهمی از آماده سازی عضلانی است واهمیت آن به حدی است که بسیاری از فیزیولویست های ورزشی معتقد هستند اگر این تمرینات قبل از برنامه های اصلی مورد استفاده قرار نگیرند بهتر است جلسه تمرین نیز تعطیل شود. تمرینات کششی در یک جلسه تمرین باید به صورت زیر به کار گرفته شوند : ۱- قبل از تمرین اصلی یعنی در مرحله گرم کردن برای افزایش جریان خون در ماهیچه مورد نظر ، افزایش هماهنگی عصب ، عضله و تحریک گیرنده های عمقی در عضلات و مفصل و پیش گیری از آسیب های حاد . ۲- هنگام تمرین اصلی برای افزایش هماهنگی عصب و عضله و برای پیش گیری از آسیب مزمن . ۳- بعد از تمرین اصلی یعنی در مرحله سردکردن برای بازگشت سریعتربه حالت اولیه ، دفع اسید لاکتیک و باز توزیع جریان خون . اصول اساسی تمرینات کششی ۱- یک ماهیچه را می توان چندین بار تحت کشش قرارداد حتی اگر این کشش ها پشت سر هم باشد اینکه ما مثلا یک ماهیچه را یک بار تحت کشش قرار دهیم و به سراغ ماهیچه دیگر برویم وبعد از آن مجدداً عضله اول را بکشیم توصیه نمی شود. بسیاری از قهرمانان تراز اول دنیا قبل ازتمرین یا مسابقه برخی از ماهیچه های اصلی را ۱ تا ۱۰ بار تحت کشش قرار می دهند . ۲- بهتر است فقط عضلات اصلی درگیر دراجراء فنون و مهارتهای تکواندو تحت کشش قرار گیرند و باید از اعمال تمرینات کششی برای ماهیچه هایی که در ورزش تکواندو کاربرد کمتری دارند صرف نظر نمود . این عمل باعث صرفه جویی در مصرف انرژی و زمان می شود چرا که خود تمرینات کششی علی رغم مفید بودنشان ، تمرینات پرهزینه ای هم هستند . ۳- بهتر است ابتدا ماهیچه های بزرگ تر تحت کشش قرار گیرند و بعد ماهیچه های کوچکتر. یعنی ابتدا باید ماهیچه های پا ، بعد تنه ، بعد کمربند شانه ای و در آخر عضلات دستها تحت کشش قرار گیرند . این عمل علی رغم اثر مفید گرم کردن ، دارای اثر عصبی وروانی نیز می باشد و ورزشکاران به احساس بهتری نیز دست خواهند یافت . ۴- ماهیچه ها را باید تا لحظه احساس کشش کشید و موضوع استانه درد قابل قبول نمی باشد زیرا دریافت لحظه استانه درد مستلزم احساس درد توسط ورزشکار است . تحقیقات ثابت کرده اند که این احساسهای درد که به میکروتروما یا آسیب جزئی معروف هستند باهم جمع می شوند و به یک ماکروتروما یا آسیب بزرگ تبدیل خواهند شد . این آسیب بزرگ ممکن است آسیب مزمن باشد ۵- بهتر است مدت زمان هر کشش بین ۶ ثانیه تا ۳۰ ثانیه باشد . یعنی حداقل هر کشش ۶ ثانیه و حداکثر ۳۰ ثانیه طول بکشد . به هر حال هر قدر ورزشکاران مبتدی باشند به ۶ ثانیه و هر قدر ماهر باشند به ۳۰ ثانیه باید نزدیک شوند .همینطور هر اندازه سطح رقابتها پایین باشد کشش ها باید به ۶ ثانیه نزدیک شوند و هر قدر سطح رقابت بالا و شدید باشد کشش های نزدیک به ۳۰ ثانیه باید تجربه شود. ۶- کشش ها بهتراست ازنوع ایستا باشد نه پویا تحقیقات از آسیب رسان بودن کشش های دینامیک یا پویا در پاره ای از موارد خبر می دهد . ۷- تمرینات کششی نباید بیش از ۳۰ درصد زمان موردنیاز گرم کردن را به خود اختصاص دهند به عنوان مثال اگر فرصت گرم کردن قبل از تمرین ، یا مسابقه ۲۰ دقیقه باشد ، زمان اختصاصی به تمرینات کششی ۶ دقیقه خواهد بود . ما می دانیم که برنامه های گرم کردن صحیح شامل دویدنهای آرام به پهلو ، به پشت وجلو ، حرکات کششی ، حرکات نرمشی و حرکات اختصاصی ویژه ورزش مورد نظر است . ۸- تمرینات کششی را می توان یا قبل از برنامه دویدن آرام و یا بعد از آن استفاده نمود . پژوهشها هر دو مورد را خوب ارزیابی کرده اند ولی اجراء تمرینات کششی قبل از برنامه دویدن آرام طرفداران بیشتری در بین دانشمندان علوم ورزشی دارد . ۹- تمرینات کششی برای سنین مختلف کاربرد دارد و توصیه می شود همه گروههای سنی از این تمرینات قبل ، هنگام و بعد از تمرین استفاده کنند . به هر حال بهتر است ورزشکاران کم سن و سال از شدت های کم کششی استفاده نمایند. ب) تمرینات مقاومتی به هر نوع تمرینی که بر ماهیچه ها بار یا وزنه ای تحمیل نمایند تمرین مقاومتی می گویند بنابراین ورزشکاران چه زمانی که هالتری را روی شانه های خود بگذارند و حرکت اسکات را انجام دهند و چه بدون وزنه به تمرین شنای سوئدی بپردازند در واقع تمرین مقاومتی می کنند.

قدمت این رشته به گواهی دیوارنگاره ها و نقاشی های به جا مانده در مقبره های «کاگجوچونگ» و «مویونگ چانگ» در کره شمالی (منچوری غربی) به ۲۰ قرن پیش می رسد. همین موجب شده تا تکواندو تاریخی کهن تر از سایر ورزشهای مرسوم در شرق آسیا مانند کاراته و کونگ فو داشته باشد. مهم‌ ترین برجسته‌ ترین خصوصیت ورزش تکواندو این است که یک پیکار و مبارزه آزاد است و برخلاف برخی از ورزش‌های رزمی و دست‌ها و پاهای ورزشکار برای ضربه زدن کاملا” آزاد هستند. شواهد قابل اعتمادی وجود دارد که شکل امروزین تکواندو از رشته های رزمی «سوباک که در دوران حکومت سلسله گوجوریو (۳۷ ق.م تا ۶۶۸ م) در شمال کره تمرین می شده، اقتباس شده است. در این دوران اهمیت زیادی به توانائیهای جنگی داده می شد و مسابقات منظمی برگزار می شد، شامل؛ رقص با شمشیر، تیراندازی، نبرد تن به تن، مبارزه ای که در آن دو نفر با شکستن یخ روی دریاچه وارد آب سرد شده وبه مبارزه می پرداختند.» و «تکوان» در دوران پادشاهی سیلا (۵۷ م تا ۹۳۵ م) که بر بخش های جنوبی شبه جزیره کره حکم می راند نیز توجه خاصی معطوف هنرهای رزمی بود. در این حکومت سازمانی نظامی، آموزشی،اجتماعی به نام «هوارانگ دو» وجود داشت، آموزش انواع هنرهای رزمی به ویژه سوباک نیز از جمله فعالیت های این سازمان بود. اگرچه در این دوران هوارانگ دو فنون گلاویزی و ضربات دست فراوانی را وارد سوباک کرد، اما پس از آن میل چندانی به تمرین این نوع فنون در کره وجود نداشت و این رشته به شکل اولیه آن که بر مبنای ضربه زدن و جلوگیری از نزدیک شدن دشمن استوار بود، ادامه یافت. تکنیک های گلاویزی سوباک که «یوسول» نامیده می شد، بعدها با ورود بهژاپن پایه گذار ورزش «جودو» شد. تمرین هنرهای رزمی در زمان امپراتوری قدرتمند «کوریو» (۹۳۵ تا ۱۳۹۲) نیز رواج زیادی داشت، در جشن های سالانه گوناگونی که در این سلسله بر گزار می شد، علاوه بر ورزشهای رزمی به مسابقات کشتی و چوگان نیز بهای زیادی داده می شد. روی کار آمدن سلسله یی (۱۳۹۲ تا ۱۹۱۰) که مبتنی بر تفکرات ایدئالیستی، رواج بودیسم و زدودن افکارکنفوسیوس از این کشور بود، کاهش نقش نظامیان در حکومت را نیز در پی داشت. این وضعیت اگرچه از رونق هنرهای رزمی کاست، اما تکامل این فنون تا هنگام دوست دارم کره توسط ژاپن در ۱۹۱۰ ادامه داشت. در دوران حکومت استعماری ژاپن هنرهای رزمی بومی کره نیز مانند دیگر مظاهر فرهنگی این کشور با ممنوعیت مواجه شد، ژاپنی ها مدارس کاراته را در این کشور تاسیس و آموزش آن را جایگزین تکواندو کردند. آموزش هنرهای رزمی کره ای در این دوران به طور مخفیانه در مناطق کوهستانی صعب العبور توسط گروه های کوچک ادامه داشت. تکواندو هنر رزمی کره ای است که اکنون به عنوان یک ورزش مدرن درسطح جهان و یکی از ورزشهای المپیکی میباشد و این رشته دارای بیشترین تعداد ورزشکار درمیان هنرهای رزمی در سراسر دنیا است. قدمت و تاریخ آن به۵۰۰۰ سال پیش می‌رسد. می‌گویند درآن زمان، یک شاهزاده هندی روش ابتدایی مبارزه با دست خالی را ابداع کرد. ویدر روش ابداعی خود دو کار انجام داد:یکی آن‌که بر روی حرکات حیواناتمطالعاتی کرد و دیگر آن‌که هر چه هنر دفاع و حمله می‌دانست جمع‌آوری نموده وبا هم ادغام کرد. این شاهزاده هندی از روی جنگیدن حیواناتی مثل حمله عقاب بهمار, حمله مار به گربه, جنگ خرس و پلنگ، الگو گرفت و برای یافتن نقاط ضعف ونقاط قوت بدن انسان، آزمایشات زیادی انجام داد. فرد دیگری که پدر ورزش‌های رزمی شناخته می‌شود «تامو» نام دارد که بدون شک در طول تمام تاریخ مکتوب و غیرمکتوب هنرهای رزمی, شخصیتیصاحب نام‌تر از او نمی‌توان یافت. در بین عدة زیادی که تاکنون در ارتباط باتاریخ هنرهای رزمی و شخصیت «تامو» پژوهش کرده‌اند نام‌های زیادی به چشممی‌خورد. از جملة محققین صاحب نام، می‌توان «رابرت اسمیت»را نام برد. تألیفات ایشان از جامع‌ترین و معتبرترین مراجع در این خصوص است. او در کتاب «هنرهای رزمی آسیا» در مورد «تامو» می‌نویسد: «تامو» یک ایرانی بوده کهشخصیتی بزرگ و مرموز در هنرهای رزمی است. ژاپنی‌ها او را «هارما» نامیده وبرای او ارزش خاصی قائلند. به طوری که تصویر وی را در باشگاه‌های خود آویزان می‌کنند. کلمه تکواندو از سه بخش تشکیل می شود:
태 «تِ» = ضربه زدن بادست
권 «کوان»= ضربه زدن با پا
도 «دُ» = راه و روش
فنون تکواندو از ورزشهای سنتی تاریخ کره استخراج و پس از جنگ جهانی دوم با تلاش مستمر اساتید هنرهای رزمی کره جنوبی در قالب یک ورزش رزمی مدرن به دنیای هنرهای رزمی عرضه شده است. اگرچه این ورزش تأثیراتی از کاراته پذیرفته و شباهتهایی نیز با برخی سبک های جنوبی کونگ فو در آن به چشم می خورد، اما استیل خاص این رشته دفاعی که متکی بر ضربات پا با حداکثر قدرت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تاکید دارد، آن را از تمام سبک های رزمی موجود متمایز می کند. معنی واژگانی تکواندو تکواندو در لغت به معنای “طریقت ضربه زدن با دست و پا” است که ضمن نمایش قدرت، ظرافت و زیبایی را نیز نشان می‌دهد. از سویی دیگر تکواندو جدا از اهمیت ورزشی‌اش در نگاه عمومی و کلی یکی از بهترین و کامل‌ترین شیوه دفاع شخصی است که هر کسی با یاد گرفتن آن می‌تواند در شرایط ویژه و خاص از خود محافظت کند. همه حرکات این ورزش بر مبنای موقعیت دفاعی است که در مجموع فرد را در برابر حملات دشمن ایمن می‌کند و ضریب سلامتی را بالا می‌برد. تکواندو مدرن(تاپ تکواندو ) پس از پایان جنگ و آزادی کره ورزشهای رزمی سنتی این کشور تا حد زیادی با رشته های ژاپنی همانند کاراته، کندو و جودو آمیخته شده بود، در عین حال بسیاری از رزمی کاران کره هم با آموختن هنرهای رزمی چینی آن ها را وارد کره کرده بودند. در آن زمان بیشتر اصطلاح های «تانگ سو دو» و «کونگ سو دو» برای نام گذاری ورزشی که بعدها به تکواندو معروف شد، به کار می رفت. تلاش برای بازسازی تکواندو و بازگرداندن آن به حالت اصلی خود در نهایت منجر به تبدیل این رشته به ورزش ملی کره و محبوبترین سبک رزمی در سراسر دنیا شد:
۱۹۶۱ – «انجمن تا سو دو» تاسیس شد. هدف این نهاد ایجاد یگانگی در هنرهای رزمی کره ای بود.
۱۹۶۲ – تکواندو به عنوان یک بازی رسمی به چهل و سومین دوره بازیهای ملی کره جنوبی وارد شد.
۱۹۶۵ – «انجمن تا سو دو» به«انجمن تکواندو» تغییر نام داد.
۱۹۷۲ – «کوکی وان» تاسیس شد. این باشگاه تا امروز بالاترین مرجع فنی تکواندو بوده است.
۱۹۷۳ – تاسیس «فدراسیون جهانی تکواندوWTF ) » (
۱۹۷۳ – برگزاری نخستین دوره بازیهای جهانی این رشته در کره با شرکت ۲۰۰ ورزشکار از ۱۹ کشور. آمریکا، تایوان و مکزیک در جدول رده بندی پس از کره قرار گرفتند.
۱۹۷۶ – شورای بین المللی ورزشهای نظامی «سیزم» تکواندو را به عنوان یکی از بازی های خود پذیرفت.
۱۹۸۳ – کمیته بین المللی المپیک «فدراسیون جهانی تکواندو» را به عنوان یکی از اعضای خود اعلام کرد.
۱۹۸۶ – برگزاری تکواندو به عنوان یک بازی نمایشی در بازیهای آسیائی سئول.
۱۹۸۸ – برگزاری تکواندو به عنوان یک بازی نمایشی در المپیک سئول.
۱۹۹۴ – تکواندو به عنوان یک رشته رسمی در بازیهای آسیائی هیروشیما برگزار شد.
۲۰۰۰ – تکواندو به عنوان یک رشته رسمی در المپیک سیدنی برگزار شد.
اولین بار به صورت رسمی در اواسط دهه ۱۹۵۰ گروهی از نظامیان کره‌ای با هم تصمیم گرفتند این ورزش را که آمیزه‌ای از حرکات آزاد دست و ضربات پا است سازماندهی کنند که پس از آن به تکواندو معروف شد که به سرعت در طول ۳۰ سال اخیر به یکی از موثرترین و کاربردی‌ترین شیوه‌های دفاع شخصی بدون استفاده از سلاح سرد و گرم تبدیل شد، و امروزه بسیاری از ما به راحتی آن را در طی دوره‌های کوتاه مدت آموزشی فرامی گیریم. این ورزش در ایران، امریکا و اروپا نیز هواداران خود را دارد و در میان امریکاییها و بویژه سیاهپوستان بسیار طرفدار دارد و مانند سایر رشته‌های ورزشی در کوتاهترین زمان ممکن جای خود را درمیان آنها پیدا کرده است.امروزه بسیاری از ما به راحتی آن را در طی دوره‌های کوتاه مدت آموزشی فرا می‌گیریم. این ورزش در آسیا، آمریکا و اروپا نیز هواداران زیادی دارد و در میان آمریکایی‌ها و بویژه سیاهپوستان بسیار طرفدار دارد و در کوتاه‌ترین زمان ممکن جای خود را درمیان آنها پیدا کرده است. در سال ۱۹۷۳ اولین دوره مسابقات قهرمانی جهان در سئول پایتخت کره برگزار گردید و در سال ۱۹۷۷ با اتفاق نظرمربیان کره، نام «پومسه» برای سبک جدید انتخاب گردید. در سال ۱۹۸۰ کمیته بین‌المللی المپیک، طی جلسه‌ای در مسکو WTF را به رسمیت شناخت و تکواندو ازسال ۱۹۹۲ به عنوان یک ورزش کامل المپیکی اعلان و رسماً وارد المپیک شد. به‌این ترتیب تکواندو به عضویت رسمی بازی‌های المپیک، که مهم‌ترین رویدادورزش دنیا است، درآمد. تکواندو تنها ورزش رزمی است که به دلیل برخورداری ازاصول و قوانین دقیق و علمی، سطح بالای تکنیک و رعایت اصول ایمنی، در مدتکوتاه رشدی عظیم داشته و به عنوان ورزش رسمی و ثابت المپیک پذیرفته شدهاست.در شناساندن و ارائه تکواندو نوین از زحمات و تلاش‌های ژنرال «چوی هونگ هی» نمی‌توان به‌سادگی گذشت. در سال۱۹۶۵ انجمن تکواندو کره و درسال ۱۹۶۶ فدراسیون بین‌المللی تکواندو ITF در کره تاسیس شد و در سال ۱۹۷۳فدراسیون جهانی تکواندو WTF با حمایت دولت کره‌جنوبی تاسیس شد. این دو سازمانهمواره در رقابتی تنگاتنگ با یکدیگر بوده و سعی در جذب هرچه بیشتر و کسبحمایت بین‌المللی دارند. هر دو فدراسیون بر فلسفه، اصول و فرم‌ها اهمیتمی‌دهند. WTF اهمیت زیادی برای مبارزه و مسابقه قائل است وITFبر جنبه‌هایاخلاقی و فلسفی این ورزش تأکید دارد.در دوران دوست دارم کره توسط ژاپنی‌ها در سال‌های ۱۹۴۵ میلادی، طبق دستوردولت این کشور، تمرین هر نوع ورزش مبارزاتی در کره ممنوع گردید و تنها کاراتهبه‌عنوان ورزش مجاز به ژاپنی‌ها تدریس می‌شد. پس از آزادی کره از دوست دارم ژاپنکه ۳۶ سال طول کشید, درهای بسته شده بر روی ورزش‌های رزمی گشوده شد. سرانجامدر سال ۱۹۵۵ انجمنی به‌نام «ته سودو» مرکب از استادان, تاریخ‌دانان وباستان‌شناسان کره‌ای تشکیل شده و مأمور احیای هنر رزمی تکیون گردیدند و نام «تکواندو» بر این هنر رزمی انتخاب کردند. این نام بسیار پرمعنا، نگهدارندههنر قدیمی «تکیون» گردید. در سی‌ام نوامبر سال ۱۹۷۲ «کوکی وون» مرکز جهانیتکواندو, ساخته شد. «کوکی وون» مرکز جهانی تکواندو، بر روی تپه‌ای در محله «یونگ دونگ» سئول، مرکز کره جنوبی واقع شده است. در واقع ستاد مرکزیفعالیت‌های فنّی تکواندو در جهان است. امکانات و ابزار لازم برای گسترشتکواندو در زمینه تربیت مسابقات و حتی تمرینات را در سطح بین‌المللی، به‌صورترهنمود و مشورت در اختیار علاقمندان می‌دهد. «کوکی وون» در دنیا منحصر به‌فردبوده و مرکز تصمیم‌گیری‌های مهم و اساسی در تکواندو است. تمام دگرگونی‌ها, تغییر و تحول در مقررات و جابجایی از این مرکز به جهان اعلام می‌شود. حتیاتخاذ تصمیم برای اعزام مربیان از کره به کشورهای دیگر از این مرکز صورتمی‌گیرد.«ماتسوتا تسواویاما» بنیان‌گذار سبک «کیوکوشین کاراته» که خود نیز اصالت کره‌ای دارد, «هورانگ دو» را پیشکسوت ورزشی «کندو» یعنی ورزش سامورایی‌های ژاپنی می‌داند واین دلیل محکم است برای این‌که درآن سال‌ها, هنرهای رزمی از کره به ژاپن رفتهاست.تکواندو فن دفاع از خود است که قدمت آن به سن بشر می‌رسد. آثارباستانی, نوشته‌ها و نقاشی‌های حک شده بر روی سنگ‌ها و غارهای دوره‌هایپادشاهی «سیلا» و «کوریو» که قدمت آن به ۳۷ سال قبل از میلاد می‌رسد، حکایتاز وجود این ورزش رزمی در آن زمان می‌نماید که «هوارانگ دو» نامیده می‌شد. این نام پس از طی سالیان متمادی به «سوباک دو» و سپس به «سوباک جی» و بعداًبه «تای‌کی‌یون» و «تکیون» تغییر نام داد. این هنر رزمی ضمن این‌که درکشورکرهرواج بیشتری یافت، در سایرکشورها مانند چین و ژاپن رخنه کرد. تکواندو یک هنر رزمی کره ای و یکی از ورزشهای المپیکی است. این رشته دارای بیشترین تعداد ورزشکار درمیان هنرهای رزمی در سراسر دنیا ست. فنون تکواندو از ورزشهای سنتی تاریخ کره استخراج و پس از جنگ جهانی دوم با تلاش مستمر اساتید هنرهای رزمی کره جنوبی در قالب یک ورزش رزمی مدرن به دنیای هنرهای رزمی عرضه شده است. اگرچه این ورزش تأثیراتی از کاراته پذیرفته و شباهتهایی نیز با برخی سبک های جنوبی کونگ فو در آن به چشم می خورد، اما استیل خاص این رشته دفاعی که متکی بر ضربات پا با حداکثر قدرت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تاکید دارد، آن را از تمام سبک های رزمی موجود متمایز می کند. قدمت این رشته به گواهی دیوارنگاره ها و نقاشی های به جا مانده در مقبره های «کاگجوچونگ» و «مویونگ چانگ» در کره شمالی (منچوری غربی) به ۲۰ قرن پیش می رسد.- دریکی از این تصاویر مردی در حال اجرای یک فن دفاع با دست ترسیم شده که کاملاً مشابه ضربه اول گول ماگی (دفاع بالا) در تکواندو است.- همین موجب شده تا تکواندو تاریخی کهن تر از سایر ورزشهای مرسوم در شرق آسیا مانند کاراته و کونگ فو داشته باشد. شواهد قابل اعتمادی وجود دارد که شکل امروزین تکواندو از رشته های رزمی «سوباک» و «تکوان» که در دوران حکومت سلسله گوجوریو (۳۷ ق.م تا ۶۶۸ م) در شمال کره تمرین می شده، اقتباس شده است. در این دوران اهمیت زیادی به توانائیهای جنگی داده می شد و مسابقات منظمی برگزار می شد، شامل؛ رقص با شمشیر، تیراندازی، نبرد تن به تن، مبارزه ای که در آن دو نفر با شکستن یخ روی دریاچه وارد آب سرد شده وبه مبارزه می پرداختند. در دوران پادشاهی سیلا (۵۷ م تا ۹۳۵ م) که بر بخش های جنوبی شبه جزیره کره حکم می راند نیز توجه خاصی معطوف هنرهای رزمی بود. در این حکومت سازمانی نظامی، آموزشی،اجتماعی به نام «هوارانگ دو» وجود داشت، آموزش انواع هنرهای رزمی به ویژه سوباک نیز از جمله فعالیت های این سازمان بود. اگرچه در این دوران هوارانگ دو فنون گلاویزی و ضربات دست فراوانی را وارد سوباک کرد، اما پس از آن میل چندانی به تمرین این نوع فنون در کره وجود نداشت و این رشته به شکل اولیه آن که بر مبنای ضربه زدن و جلوگیری از نزدیک شدن دشمن استوار بود، ادامه یافت. تکنیک های گلاویزی سوباک که «یوسول» نامیده می شد، بعدها با ورود به ژاپن پایه گذار ورزش «جودو» شد. تمرین هنرهای رزمی در زمان امپراتوری قدرتمند «کوریو» (۹۳۵ تا ۱۳۹۲) نیز رواج زیادی داشت، در جشن های سالانه گوناگونی که در این سلسله بر گزار می شد، علاوه بر ورزشهای رزمی به مسابقات کشتی و چوگان نیز بهای زیادی داده می شد. روی کار آمدن سلسله یی (۱۳۹۲ تا۱۹۱۰) که مبتنی بر تفکرات ایدئالیستی، رواج بودیسم و زدودن افکار کنفوسیوس از این کشور بود، کاهش نقش نظامیان در حکومت را نیز در پی داشت. این وضعیت اگرچه از رونق هنرهای رزمی کاست، اما تکامل این فنون تا هنگام دوست دارم کره توسط ژاپن در ۱۹۱۰ ادامه داشت. در دوران حکومت استعماری ژاپن هنرهای رزمی بومی کره نیز مانند دیگر مظاهر فرهنگی این کشور با ممنوعیت مواجه شد، ژاپنی ها مدارس کاراته را در این کشور تأسیس و آموزش آن را جایگزین تکواندو کردند. این ورزش در ایران، امریکا و اروپا نیز هواداران خود را دارد و در میان امریکاییها و بویژه سیاهپوستان بسیار طرفدار دارد و مانند سایر رشته‌های ورزشی در کوتاهترین زمان ممکن جای خود را درمیان آنها پیدا کرده است. روایتی دیگر تکواندو ورزشی است که منشاُ ومبداُشکل گیری آن کشورکره جنوبی (‌ایالت منچوری سابق)‌ میباشد . این کشوردرمیان کشورهای چین وژاپن قرارگرفته وازنظر سوق الجیشی دارای موقعیت خاصی بود که همواره برسرتصاحب آن مابین این کشورها درگیری شدیدصورت میپذیرفت ومردم کره با حس میهن پرستی همواره برای استقلال کشورخودباهر وسیله ممکن به دفاع از تجاوز ، تجاوزگران به سرزمین خود می پرداختند که یکی از بهترین روشهای دفاعی آنان استفاده ازفنون تکواندو بودکه درآن برهه اززمان با نامهای هوارانگ دو –تکیون و…… نامیده می شد . پس از اتحادقومهای مختلف برعلیه تجاوزگران وپیروزی آنان درجنگ وتشکیل یک حکومت واحد درکشور نام کشور ازمنچوری بنام کره که این نام الهام گرفته شده ازقوم کوریو که هسته مرکزی اتحاد اقوام کره بود گرفته شده بود ،تغییر پیدا نمود. درهمین زمان نیز ورزش رزمی کره بنام تکواندوثبت گردید( ۱۵ آگوست ۱۹۴۵ میلادی ) ومسئولان آن ضمن تدوین قوانین ومقررات آموزشی واداری این ورزش درکره شروع به فعالیت جهت گسترش آن دردیگرکشورهای جهان شدند ونتیجه آن پس ازگذشت حدود شصت سال تلاش مستمر،حضورورزش تکواندوبعنوان یک ورزش مدرن امروزی دربزرگترین میادین ورزشی جهان اعم ازتورنمنت های بین المللی – قهرمانی قاره ای (آسیا – اقیانوسیه – اروپا – آمریکا – آفریقا )‌ قهرمانی جام جهانی – قهرمانی جهان (‌ازسال ۱۹۷۳)‌وازسال ۲۰۰۰ نیزبعنوان یک رشته رزمی رسمی وازبزرگترین ومعتبرترین میادین ورزشی جهان یعنی المپیک گردید که دراین اولین المپیک (سال ۲۰۰۰) کشور عزیزمان ایران با دوسهمیه بازیکن منتخب شده ازسوی فدراسیون جهانی بنام هادی ساعی ومجید افلاکی وسرمربی تیمهای ملی حسن ذوالقدری شرکت نموده ودروزن پنجم هادی ساعی با تمام مشکلات سیاسی واداری موجود که اثرگذار درنتابج مسابقات بین المللی میباشدموفق به کسب یک مدال برنز ارزشمندازالمپیک گردید . درسال ۱۳۴۹ (مطابق ۱۹۷۰ میلادی )‌با مطالعاتی که درسیستم نظامی کشورجهت تقویت وتربیت نیروهای تخصصی وویژه ارتش انجام گردید تکواندو با توجه به مهارت خاص فیزیکی وچابکی وکاربردهای فنی آن مورد توجه مسئولان وقت قرار گرفته وبعنوان یک درس اصلی آموزشی نیروهای ویژه چترباز (‌تیپ نوحه )‌ تعیین گردید .جهت آموزش آن نیزاساتید این ورزش (کیم سورین – کیم یانگ هونگ )‌ازکشورکره دعوت شده واین اساتید آموزش فشرده وسخت آنرا درپرسنل منتخب نیروهای مخصوص شروع نمودند که پس از اتمام این دوره فارغ التحصیلان آن اساتیدوپیشکسوتان حاضر: استادمحمداسماعیل آذرپاد – استاد داودارجمند – استاد کاظم رضایی – استادسلیمان علی نسب – استاد شیراسب واستادان زنده یاد، شادروان حسن زرشکی – شادروان قاسم نقیب زاده – شادروان منصور فکوری ودیگر فارغ التحصیلان بودند واز سال ۱۳۵۰ توسط همین اساتید آموزش آن درباشگاههای تهران دخانیات – کیان – نیکنام و……… به میان ورزشکاران علاقه مند به ورزشهای رزمی برده شد وپس ازحدود بیست وسه سال آموزش وتلاش حاصل آن تعداد کثیری مربی وداور وقهرمان توسط این اساتید وشاگردان اولیه وثانویه آنان درسراسرکشورمیباشد . فدراسیون تکواندو ازسال ۱۳۶۳ مستقلاً به ریاست آقای سیدمصطفی صفوی تشکیل یافته وپس از تکمیل بافت اداری وتشکیلاتی ، بمنظور یکپارچگی در امرآموزش ازیکی از اساتید کره بنام شین چال کانگ دعوت بعمل آورده ونسبت به برگزاری کلاس آموزش مربیگری رسمی اقدام نمود . این استاد چندسال نیز رهبری تیمهای ملی را بعهده گرفت واکنون بعنوان رئیس کمیته فنی فدراسیون با فدراسیون همکاری مینماید وهرساله نیز سمیناربین المللی هماهنگی مربیان کشور را برگزار وآزمون بین المللی درجات کمربند را برعهده داردکه خدمات این استاد به تکواندوکاران ایران کاملاً مشهود میباشد. درسال ۱۳۶۹ پس ازآقای صفوی ریاست فدراسیون بعهدة آقای محمد قمی نماینده محترم مجلس سپرده شدودرسال ۱۳۷۳ نیز مجدداً آقای صفوی بریاست فدراسیون رسیده که بعد ازایشان درسال ۱۳۷۵ آقای مختار کلانتری عهده دار ریاست فدراسیون گردیدند که درتمامی این دورانها موفقیت های بیشماری درتمامی ابعاد بخصوص مسابقات قهرمانی بین المللی وتورنمنت های معتبر تیم ملی گردید وازسال ۱۳۷۹ پس ازتغییرات درروش انتصابی رؤسای فدراسیونها وهیئتها درسازمان تربیت بدنی وتبدیل آن به سیستم انتخابی وتدوین آئین نامه آن ازسال ۱۳۷۹ آقای سیدمحمدپولادگربا اخذ۳۸ راُی از۴۱ راُی قانونی بریاست فدراسیون انتخاب ومشغول به فعالیت گردیده وبا همکاری وبکارگیری اساتید خوب کشور دربرنامه ریزی های صحیح ومورد نیاز وبا استفاده ازامکانات وپشتیبانی های سازمان تربیت بدنی در زمینه اخذ مقامهای قهرمانی ونائب قهرمانی جهان ومقامهای مکتسبه دردیگر میادین بین المللی وهمچنین تربیت مربیان وداوران بین المللی جایگاه خاصی را نزدکشورهای دیگربدست آورده است. تکواندو درایران درحال حاضر یکی از بهترین ورزشهای مورد نظر خانواده ها وتمام جامعه گردیده ویکی از ورزشهای طراز اول سازمان تربیت بدنی ازنظراداری وتشکیلاتی فدراسیون وهیئتهای استانها وازورزشهائی میباشد که ازنظر کسب مدالهای رنگین طلایی ونقره ای وبرنز ازمیادین مهم قهرمانی جهانی – جام جهانی – تورنمنت های بین المللی دررده های سنی نوجوانان جوانان بزرگسالان ومقامهای نخست ونایب قهرمانی ورده بندی های تیمی درجهان مورد توجه خاص مسئولان ورزشی ومسئولان سیاسی کشور میباشد . آموزش تکواندو از بدو شروع درایران (‌۱۳۵۰ )‌ تا به امروز مبتنی برآخرین اصول وسیستم جهانی بوده ودرطول سالیان با استفاده ازتجارب بین المللی وکشوری هرساله نسبت به بهبود روشهای آموزشی تلاش نموده است وامروز شاهد آن هستیم که آخرین متدهای آموزشی اعم از مربیگری – داوری – مبارزه درکشور مبتنی بر اصول انسان سازی متعادل براساس احکام اسلامی آموزش داده میشود وفدراسیون بعنوان منبع رسمی وقانونی درکشور وهیئتها ی استانها بعنوان نمایندگان فدراسیون کلیه امور این رشته ورزش را تحت پوشش قرار داده اند ووجود همین قوانین ومقررات ورعایت ونظارت برروند حرکتی واجرایی آن توسط مسئولان مربوطه حاصلش اخذ تجارب واصلاح وبهبود روشها میباشد که نتیجه آن پیروزی قهرمانان ارزشمند تیم های ملی درمیادین مسابقات مختلف اعم از قهرمانی کشورولیگ کشوری ولیگ استان – درکلیه رده های سنی وبه اهتزاز درآوردن پرچم وترنم سرود کشورمان درکلیه میادین مسابقات بین المللی میباشیم واین پیشرفت چنان مورد توجه کشورهای دیگر قرار گرفته است که اساتیدی ازکشوربرای آموزش با درخواست رسمی فدراسیونهای کشورهای مختلف به آن کشورها اعزام گریده اند وازقهرمانان تیمهای ملی کشورهم برای کسب تجربه دعوت بعمل میآورند.(مرتضی کریمی درلبنان –اصغررحیمی درکشورکویت – رضا مهماندوست درچین تایپه –حسن زاهدی کشوربلغارستان)
از مهمترین مشکلات در جریان ورزش که غیر قابل اجتناب می باشد، آسیب ها و صدمات ناشی از ورزش بر روی ورزشکاران است. بدون شک ورزشکاران و مربیان تمام رشته های ورزشی در پی یافتن راه حلی برای جلوگیری از بروز اینگونه عوامل خطر زا هستند. اریک.د زمپر و ویلی پیتر در تحقیق خود در سال ۱۹۹۴ با عنوان میزان آسیب های نخاعی در ورزشکاران تکواندوکار بیان کرده اند که در بین سال های ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۰ در مسابقاتی که در امریکا انجام شده است از بین ۸۰۲ آسیب ثبت شده تعداد ۲۹۲ آسیب آن به گونه ای بوده است که ورزشکار دیگر نتوانسته به مسابقات آن روز ادامه دهد(۴۶)..سوال تحقیق : میزان شیوع صدمات وارده در مردان تکواندوکار نخبه کشور چگونه است؟هدف کلی: هدف کلی تحقیق تعیین میزان شیوع وقوع صدمات وارده در مردان تکواندو کار نخبه کشوراست. روش انجام تحقیق: این تحقیق با عنوان بررسی میزان شیوع آسیب ها در مردان تکواندوکار نخبه کشور بصورت زمینه یابی از نوع علی یا پس از وقوع انجام گرفته و به منظور گردآوری اطلاعات، از پرسشنامه بسته و یک سوال باز جهت اطمینان بیشتر در مورد صدمات رخ داده استفاده شده است.جامعه آماری:جامعه آماری تحقیق حاضر مردان تکواندوکار نخبه کشور در محدوده سنی ۱۸ تا ۳۹ سال است که در بالاترین سطح مسابقات کشور یعنی لیگ برتر کشور در سال ۱۳۸۶ مشغول به فعالیت می باشند نمونه و شیوه نمونه گیری: تعداد جامعه آماری ۱۶۰ نفر بوده است که تعداد ۷۰ نفر آنها شرایط مورد نظر تحقیق را داشته اند. ابزار اندازه گیری:ابزار اندازه گیری پرسشنامه ای که محقق ساخته است روش آماری که در این تحقیق استفاده شده است، آمار توصیفی می باشد که شامل: فراوانی، درصد فراوانی، درصد فراوانی تجمعی، میانگین، ‌نمودارها و جداول توصیفی می باشد از بین ۶۶ نفر تکواندو کار نمونه، در مجموع ۵۴۷ مورد آسیب گزارش شده است که میانگین آسیب های وارده به تکواندو کاران ۲۹/۸ مورد بوده است.آسیب های عضلانی با فراوانی ۱۹۴ مورد که معادل ۴۷/۳۵ درصد می باشد و با میانگین ۹۴/۲ برای هر نفر بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده است. پس از آن آسیب های استخوانی با فراوانی ۱۵۳ مورد، معادل ۹۷/۲۷ درصد و با میانگین ۳۲/۲ برای هر تکواندوکار بیشترین فراوانی را دارا می باشند. آسیب های پوستی نیز با فراوانی ۱۰۶، درصد فراوانی ۳۸/۱۹ درصد و میانگین ۶۱/۱ برای هر نفر در رتبه سوم قرار دارد. سرانجام آسیب های مفصلی با ۹۴ مورد و ۱۸/۱۷ درصد فراوانی و با میانگین ۴۲/۱ آسیب برای هر نفر کمترین میزان آسیب را به خود اختصاص داده است.انواع آسیب های اصلی وارده بر تکواندوکاران
نوع آسیب فراوانی درصد فراوانی میانگین آسیب برایهر تکواندوکار
آسیب های عضلانی ۱۹۴ ۳۵/۴۷ ۲/۹۴
آسیب های پوستی ۱۰۶ ۱۹/۳۸ ۱/۶۱
آسیب های مفصلی ۹۴ ۱۷/۱۸ ۱/۴۲
آسیب های استخوانی ۱۵۳ ۲۷/۹۷ ۲/۳۲
جمع کل آسیب ها ۵۴۷ ۱۰۰/۰۰ ۸/۲۹

توزیع درصد فراوانی هریک از آسیب های جسمانییافته های تحقیق نشان می دهد که:نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده این است که رشته تکواندو از نظر میانگین آسیب های ورزشی به نسبت رشته های دیگر از میزان آسیب کمتری برخوردار است. و به جهت استفاده از وسایل محافظتی می توان این رشته را بعنوان یک رشته کم خطر برای جوانان توصیه کرد. باید توجه داشت که هر رشته ورزشی آسیب های مربوط به خود را دارد. ولی یکی از مزایای این رشته استفاده ورزش کاران از وسایل محافظتی مثل هوگو، کلاه، ساق بند، ساعد بند و … در مسابقات و تمرینات می باشد. که این امر در کل باعث کاهش میزان صدمات می باشد. همچنین با توجه به تحقیق سعید عابدین زاده در سال ۱۳۷۳ رشته تکواندو در بیت ۱۰ رشته متداول ورزشی مقام چهارم را از نظر کم آسیب ترین رشته ورزشی کسب نموده است.از کل آسیب های بوقوع پیوسته در تکواندوکاران آسیب های عضلانی با ۴۷/۳۵ درصد و میانگین ۹۴/۲ آسیب برای هر تکواندوکار، بیشترین سهم آسیب را به خود اختصاص داده است. با توجه به نتایج بدست آمده بهتر است که مربیان و ورزشکاران راه های جلوگیری و پیشگیری از این صدمات را بخوبی بیاموزند و از وسایل محافظتی کامل در تمرینات و مسابقات استفاده کنند تا حتی الامکان از وقوع این آسیب ها جلوگیری نمایند و در صورت بروز این آسیب ها نحوه برخورد با آن و کاهش درد و عوارض جانبی آن را بخوبی بیاموزند تا میزان عوارض سوء آسیب دیدگی کاهش یابد.در کل آسیب های وارده بر تکواندوکاران آسیب ضربدیدگی و کوفتگی اندام تحتانی با ۲۷/۴۲درصد و میانگین ۲۴/۱ آسیب برای هر تکواندوکار بیشترین میزان صدمه را دارا می باشد. پس از آن آسیب استخوانی اندام فوقانی با ۱۰/۴۵ درصد و میانگین ۰۵/۱ آسیب برای هر تکواندوکار دومین آسیب شایع شناخته شده است. لذا یکی از کارهای موثر در جلوگیری از آسیب های این نواحی علاوه بر استفاده از وسایل محافظتی، تقویت عضلات ناحیه تحتانی بدن است تا با افزایش قدرت به کاهش آسیب های بدنی ورزشکاران کمک نماید.آسیب استخوانی با ۹۷/۲۷ درصد و میانگین ۳۲/۲ آسیب برای هر تکواندوکار بعنوان آسیب شایع شناخته شده است. آسیب استخوانی اندام فوقانی دارای ۱۰/۴۵ درصد از کل آسیب ها و میانگین ۰۵/۱ آسیب برای هر تکواندوکار می باشد. آسیب های استخوانی اندام تحتانی با ۲۵/۳۷ درصد از کل صدمه ها را به خود اختصاص داده است. میانگین آن برای هر تکواندوکار ۸۶/۰ صدمه بوده است. آسیب ها پوستی با۳۷/۱۹ درصد ار کل آسیب ها و میانگین ۶۱/۱ صدمه برای هر تکواندوکار در رده سوم میزان صدمات قرار دارد. آسیب پوستی اندام تحتانی با ۹۶/۳۳ درصد و میانگین ۵۵/۰ آسیب برای هر تکواندوکار بیشترین میزان آسیب پوستی را به خود اختصاص داده است. آسیب پوستی اندام فوقانی با ۳۰/۲۸% و میانگین ۴۵/۰ آسیب برای هر تکواندوکار دومین میزان آسیب های پوستی می باشد. جدول ۱۴-۴ : توزیع و درصد فراوانی توصیه می شود تا مربیان آگاهی کامل از علل وقوع آسیب ها را پیدا کنند و با توصیه به متربیان خود و آگاهی آنها نسبت به این عوامل در جهت کاهش بروز این آسیب ها اقدام نمایند. استفاده از وسایل ایمنی و محافظتی هنگام تمرینات و مسابقات در اولویت کارها قرار دهند تا از میزان شدت ضربات وارده به نقاط آسیب زای بدن کاسته شود. گرم کردن که از موارد بسیار مهم در تمرینات و مسابقات می باشد را به ورزشکاران یادآور شوند و شیوه صحیح گرم کردن و تطابق بدن با شرایط محیط گرم کردن (محیط سرد و گرم) را آموزش دهند. همچنین توصیه می شود سازندگان ادوات ورزشی و مهندسین طراح وسایل ورزشی میت هایی را طراحی نمایند که فشار کمتری به دست های فردی که میت را نگه داشته است وارد شود. لذا پیشنهاد می شود طراحی آدمک های ثابت با توجه به نکات مهندسی ورزش در اولویت تولید ادوات ورزشی برای رزمی کاران قرار گیرد تا نیازی به گرفتن میت توسط ورزشکاران نباشد. تقویت عضلات درگیر و افزایش انعطاف پذیری می تواند نقش بسیار مهمی در کاهش آسیب ها داشته باشدقوانین: ماده ۱ : هدفهدف از تهیه وتنظیم قوانین مسابقات اداره عادلانه و روان ، و نیز کاربرد قوانین استاندارد شده درکلیه امور مربوط به مسابقاتی است که توسط فدراسیون جهانی تکواندو ، اتحادیهای قاره ای ویا فدراسیون های کشوری عضو سازماندهی یا برگزار می گردد .تفسیرهدف از ماده یک اطمینان از استاندارد بودن همه مسابقات در سطح جهان است . مسابقه ای که اصول زیر بنایی این قوانین در آن رعایت نگردد ، به عنوان مسابقه تکواندو پذیرفته نمی شود .ماده ۲ – کاربردقوانین مسابقات باید در کلیه مسابقاتی که توسط فدراسیون جهانی تکواندو ، اتحادیه های قاره ای و فدراسیون های کشوری عضو سازماندهی یا برگزاری می شود ، رعایت گردد . با این وجود هر فدراسیون کشوری عضو که مایل به تغیر بخشی از قوانین باشد ، باید قبلا تائیدیه فدراسیون جهانی تکواندو را دریافت نماید.توضیح (۱ )قبلاً تائید یه را در یافت نماید : هر سازمانی که بخواهد قسمتی از قوانین موجود را تغییر دهد ، باید تغییرات مورد نظر ودلایل آن را به فدراسیون جهانی تکواندو ارسال نماید . تائیدیه هر گونه تغییری در این قوانین باید یک ماه قبل از برگزاری مسابقات از فدراسیون جهانی تکواندو در یافت شده باشد.توضیح (۲ )طبقه بندی وزنها ، افزایش یا کاهش تعداد داوران بین المللی ، تغییر محل استقرار بازرس ، منشی ، کمیته پزشکی و غیره و زمان مسابقه مواردی هستند ، که می توان پس از دریافت تائیدیه از فدراسیون جهانی تکواندو در آنها تغییراتی داد . مواردی از قبیل امتیازات ، اخطارها ، امتیازات منفی و محوطه مسابقه را تحت هیچ شرایطی نمی توان تغییر داد .ماده ۳ – محوطه مسابقه اندازه محوطه مسابقه ۱۰ در ۱۰ متر است و باید در سطحی صاف و عاری از هر گونه بر آمدگی مزاحم قرار گیرد . محوطه مسابقه باید توسط تشک الاستیکی پوشانده شود . در صورت ضرورت می توان محوطه مسابقه را بر سکویی با ارتفاع ۵۰ الی ۶۰ سانتیمتر قرارداد و جهت حفظ ایمنی مبارزین باید لبه خارجی محوطه مسابقه با شیب کمتر از ۳۰درجه به سطح اتصال یابد . ۱- علامت گذاری محوطه مسابقه۱) محوطه ۱۰ در ۱۰ متر ، محوطه مبارزه نامیده می شود و خط مرزی محوطه مسابقه را خط حد می نامند .خط حدی که در نزدیکی میز منشی و پزشک قرار دارد ، خط حد یک و باقی خطوط حد به ترتیب جهت چرخش عقربه های ساعت خطوط حد دو ، سه و چهار می باشند .http://araktaekwondo.blogfa.com نمای محوطه مسابقه تکواندو: ۱ – محل استقرار سر داور۲ – محل استقرار داوران کنار۳ – محل استقرار منشی ۴- محل استقرار پزشک۱-۵ – محل استقرار مبارز آبی۲-۵- محل استقرار مبارز قرمز۱-۶- محل استقرار کوچ آبی۲-۶- محل استقرار کوچ قرمز تعیین محل های استقرار:۱) محل استقرار داورمحل استقرار سر داور ۵۰/۱ متر دور تر از نقطه مرکزی محوطه مسابقه نزدیک به خط سوم حد است .۲) محل استقرار داوران کنارمحل استقرار داور کنار شماره یک به فاصله ۵/۰ متر از گوشه خطوط حد یک و چهار و محل استقرار داور کنار شماره دو به فاصله ۵/۰ متر از گوشه خطوط حد یک و دو حد و محل استقرار داور کنار شماره سه به فاصله نیم متر از گوشه خطوط حد دو و سه و محل استقرار داور کنار شماره جهار به فاصله نیم متر از گوشه خطوط حد سه و چهار قرار دارد .۳) محل استقرار منشیمحل استقرار منشی به فاصله بیش از ۲ متر از خط حد شماره یک و رو به محوطه مسابقه و نیز نزدیک به گوشه خطوط حد یک و دو می باشد۴) محل استقرار کمیته پزشکیمحل استقرار کمیته پزشکی به فاصله بیش از ۳ متر در سمت راست خط حد یک است .۵) محل استقرار مبارزینمحل استقرار مبارزین در دو نقطه مقابل به هم و به فاصله یک متر از مرکز محوطه مسابقه و پنج متر از خط حد شماره یک می باشد . ( مبارز قرمز رو به خط حد شماره دو و مبارز آبی رو به خط حد شماره چهار می باشد .۶) محل استقرار کوچ هامحل استقرار کوچ ها به فاصله یک متر از مرکز خط حد در راستای محل استقرار هر یک از مبارزین است .۷) محل استقرار میز بازرسیبرای بازرسی لوازم ایمنی مبارزین باید میز بازرسی در نزدیکی ورودی محوطه مسابقه قرار گیرد . نمای سکوی مسابقه تکواندو : (دستور العمل اجرایی ۱)سرداور باید برای پیشگیری از قطع بی مورد مسابقه درک کاملی از اندازه های محوطه مبارزه وکاربرد آنها در داوری و نیز استفاده از تمام محدوده محوطه مبارزه داشته باشد .http://araktaekwondo.blogfa.com(دستور العمل اجرایی۲ خط حد )وقتی که یکی از پاهای مبارزی از خط حد خارج شود ، سر داور باید بلافاصله ” کالیو ” را اعلام و جریمه ” کیونگ گو ” بدهد . در صورتی که پاهای هر دو مبارز از خط حد خارج شده باشد ، سرداور باید جریمه ” کیونگ گو ” را برای هر دو مبارز اعلام نماید .http://araktaekwondo.blogfa.com ماده۴ – مبارزین۱- صلاحیت مبارزین ۱) دارای ملیت تیم شرکت کننده باشند .۲) توسط فدراسیون تکواندو کشوری معرفی شده باشند .۳) دارای گواهینامه دان صادره از کوکی وان یا فدراسیون جهانی تکواندو باشد و در مورد مسابقات قهرمانی نوجوانان جهان دارای گواهینامه پوم یا دان برای سنین۱۴ تا ۱۷ سال بر اساس سالی که مسابقات در آن انجام می شود ، باشند .تفسیرسن مبارزین برای مسابقات قهرمانی نوجوانان جهان بر اساس سال و نه تاریخ تولد مشخص می شود و مبارزین باید بین ۱۴ تا ۱۷ ساله باشند . برای مثال ، برای مسابقاتی که در ۹ سپتامبر۲۰۰۴ برگزار می شود ، مبارزینی که بین اول ژانویه ۱۹۸۷ تا ۳۱ دسامبر۱۹۹۰به دنیا آمده اند ، مجاز به شرکت در مسابقات هستند . ۲- لباس و تجهیزات مبارزین۱) مبارزین باید محافظ تنه ، محافظ سر ، کاپ ، ساق بند ، ساعد بند ، دستکش و لثه را قبل از ورود به محوطه مبارزه بپوشند۲) کاپ ، ساق بند و ساعد بند باید زیر لباس تکواندو پوشیده شوند و مبارزین باید تجهیزات ایمنی و دستکش و لثه ای را که توسط فدراسیون جهانی تکواندو تایید شده جهت استفاده شخصی به همراه داشته باشند . پوشیدن هر چیز دیگر ، غیر از کلاه ایمنی در قسمت سر مجاز نیست . ۳- کنترل پزشکی۱) استفاده یا کاربرد هر نوع دارو یا مواد شیمیایی که در آیین نامه ضد دوپینگ فدراسیون جهانی آمده است ، در مسابقات تکواندویی که توسط فدراسیون جهانی برگزار یا تایید می شود ، ممنوع می باشد . در مسابقات تکواندو بازی های المپیک یا سایر بازی های چند رشته ای ، آیین نامه ضد دوپینگ کمیته بین المللی المپیک اجرا می گردد .۲) فدراسیون جهانی تکواندو مجاز است ، هر گونه آزمایش پزشکی لازم را جهت تشخیص موارد نقص این قانون توسط مبارزین انجام دهد و هر برنده ای که از اجرای آزمایش خودداری نماید یا ثابت شود که ناقض قوانین مذکور بوده ، از رده بندی نهایی حذف و رده بندی به مبارز بعدی در جدول رده بندی انتقال خواهد یافت .۳) کمیته برگزاری باید آمادگی انجام آزمایشات پزشکی را داشته باشد .۴) جزییات آیین نامه ضد دوپینگ فدراسیون جهانی به عنوان بخشی از آیین نامه ها شمرده خواهد شد .
تقسیم بدن انسان ۱- سر و گردن: الگول ۲- شکم وسینه: راممتونگ ۳- باسن به پایین: آره – نشستهای تکواندو ۱- نشست بلند: آپ کوبی ۲- نشست کوتاه: آپ سوگی ۳- نشست روی پای عقب: دیت کوبی – انواع دفاع اولیه و عمده ۱- الگو ماگی:‌دفاع از سرو صورت با ساعد دست ۲- موم تونگ ماگی: دفاع از سینه و شکم با ساعد دست ۳- آره ماگی: دفاع از پایین بدن با ساعد دست – انواع فرم: در تکواندو ۱۷ فرم وجود دارد که با شماره شان از ۱ تا ۱۷ معرف می‌شوند. -کمربندهای تکواند: زرد، سبز، آبی، قرمز، مشکی – کمربند مشکی از دان ۱ تا دان ۱۰ درجه‌بندی شده است. – انواع خطا و امتیازات: پشت‌سر، پشت گردن، پشت کمر و از کمر به پایین خطای عمد گفته می شود و ضربه در صورت و کنا صورت و از گردن تا کمر امتیازدارد. البته صدای ضربه باید به گوش داور برسد و اگر با یک حرکت پا به حریف ضربه وارد شود و او نتواند به بازی ادامه دهد داور به او «ناک اوت» اعلام می کند. لباس مسابقه: ۱- هوگو: ضربه‌گیر که محافظ سینه و شکم است. ۲- کلاه: محافظ سروصورت است. ۳- ساق‌بند: محافظ ساقهای پاست. ۴- نانشیم (بیضه‌بند): محافظ بیضه است. ۵- ساعد بند: محافظ ساعدهای دست می‌باشد. زمان راندها و استراحت: خردسالان: ۵/۱ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت نونهالان: ۵/۱ دقیقه و یک۱ دقیقه استراحت نوجوانان: ۲ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت جوانان: ۳ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت بزرگسالان: ۳ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت بانوان خردسالان : ۱ دقیقه نوجوانان: ۲ دقیقه جوانان: ۲ دقیقه – چهار وزن المپیکی عبارتنداز: – منهای ۵۸ کیلوگرم – منهای ۶۸ کیلوگرم – منهای ۸۰ کیلوگرم – به اضافه ۸۰ کیلوگرم – در راند سوم در صورت مساوی، سرداور برنده را بادرنظر گرفتن شرایط زیر اعلام می‌کند: ۱- از نظر فنی ۲- اخلاق ۳- بازی هجومی ۴- فعالیت بیشتر – مشخصات تشک: ابعاد تشک ۱۲×۱۲ متر است و داخل آن مربعی به ابعاد ۸×۸ متر وجود دارد که محوسط مسابقه است. دو مبارز به فاصله ۱ متر از هم می ایستند و سرداور به فاصله ۵/۱ متر در مقابل آنها قرار می گیرد. – تعداد داوران: ۴ داور شامل یک سرداور در داخل تشک و ۳ قاضی در اطراف تشک، ضمن اینکه یک پزشک و یک منشی در کنار تشک حضور دارند. وظیفه منشی جمع کردن آراء داوران در دو راند است. – انواع ضربات پا: ۱- آپ چاگی: ضبه با سینه پا ۲- دولیو چاگی: ضربه با روی پا به صورت ۳- تیچاگی: ضربه از عقب به صورت با پاشه پا ۴- موم دولیو چاگی: چرخش و ضربه با پاشنه پا ۵- موم دولیو یوب چاگی: چرخش و ضربه با تیغه پا
وزن های مسابقه های تکواندو
۱- مسابقه های تکواندو بازی های المپیک (۴ وزن مردان – ۴ وزن زنان)مردان زنانمنهای ۵۸ کیلوگرم (پایین تر از ۵۸ کیلوگرم) منهای ۴۹ کیلوگرم (پایین تر از ۴۹ کیلوگرم)منهای ۶۸ کیلوگرم (پایین تر از ۶۸ کیلوگرم)منهای ۵۷ کیلوگرم (پایین تر از ۵۷ کیلوگرم)منهای ۸۰ کیلوگرم (پایین تر از ۸۰ کیلوگرم)منهای ۶۷ کیلوگرم (پایین تر از ۶۷ کیلوگرم)به اضافه ۸۰ کیلوگرم (بالاتر از ۸۰ کیلوگرم)به اضافه ۶۷ کیلوگرم (بالاتر از ۶۷ کیلوگرم) ۲- مسابقه های تکواندو قهرمانی جهان (سنین بالای ۱۵ سال مردانزنانوزن اول (Fin)منهای ۵۴ کیلوگرممنهای ۴۷ کیلوگرموزن دوم (Fly)58-54 کیلوگرم ۵۱-۴۷ کیلوگرموزن سوم (Bantam)62-58 کیلوگرم ۵۵-۵۱ کیلوگرموزن چهارم (Feather) 67-62 کیلوگرم ۵۹-۵۵ کیلوگرموزن پنجم (Light) 72-67 کیلوگرم ۶۳-۵۹ کیلوگرموزن ششم (Welter)78-72 کیلوگرم۶۷-۶۳ کیلوگرم وزن هفتم (Middle) 84-78 کیلوگرم ۷۲-۶۷ کیلوگرموزن هشتم (Heavy) به اضافه ۸۴ کیلوگرم به اضافه ۷۲ کیلوگرم ۳- مسابقه های تکواندو قهرمانی جوانان جهان (سنین ۱۴ تا ۱۷ سال) مردان زنان وزن اول (Fin) منهای ۴۵ کیلوگرم منهای ۴۲ کیلوگرموزن دوم (Fly)48-45 کیلوگرم ۴۴-۴۲ کیلوگرموزن سوم (Bantam) 51-48 کیلوگرم۴۶-۴۴ کیلوگرموزن چهارم (Feather)55-51 کیلوگرم ۴۹-۴۶ کیلوگرموزن پنجم (Light)59-55 کیلوگرم ۵۲-۴۹ کیلوگرموزن ششم (Welter)63-59 کیلوگرم ۵۵-۵۲ کیلوگرموزن هفتم (Light middle)68-63 کیلوگرم ۵۹-۵۵ کیلوگرموزن هشتم (Middle)73-68 کیلوگرم۶۳-۵۹ کیلوگرموزن نهم (Light heavy)78-73 کیلوگرم۶۸-۶۳ کیلوگرموزن دهم (Heavy)به اضافه ۷۸ کیلوگرم به اضافه ۶۸ کیلوگرم

غذیه ورزشکاران تکواندو در ورزش های رزمی مثل تکواندو، فرد با توجه به متابولیسم و ترکیب بدن و مقدار انرژی مورد نیاز خود، باید تغذیه مناسبی داشته باشد. یکی از شاخص های متابولیسم بدن،BMR یا متابولیسم پایه است که برابر با مقدار انرژی است که بدن در حال استراحت می سوزاند. با سوختن چربی های اضافی بدن، می توان عضلات بدن را افزایش داد. بدون پرورش عضلات، انرژی دریافتی اضافی در بدن تبدیل به چربی می شود. هنگامی که می خواهید وزن اضافی خود را کاهش دهید ، باید مطمئن شوید که چربی های بدنتان کم می شوند نه ماهیچه ها. یک تکواندوکار باید وزن سالم خود را حفظ کند و آن را تغیییر ندهد، ولی ترکیب بدن خود را باید تغییر دهد ، یعنی مقدار چربی بدن را نسبت به عضلات کاهش دهد. افزایش عضلات باعث افزایش قدرت، سرعت و مهارت فرد در انجام حرکات ورزشی می شود. در حالیکه کاهش عضلات بدن باعث کاهش قدرت، سرعت و مهارت در انجام حرکات ورزشی می شود. یک تکواندوکار باید وزن سالم خود را حفظ کند و آن را تغیییر ندهد، ولی ترکیب بدن خود را باید تغییر دهد در مردان ۱۰ تا ۱۵ درصد وزن بدن و در زنان ۲۵- ۲۰ درصد وزن بدن را چربی تشکیل می دهد. شما باید بدانید در طی روز چه مقدار انرژی نیاز دارید تا به طور مطلوب ورزش کنید و وزن ایده آل خود را حفظ کنید. به خاطر داشته باشید که اگر کمتر از مقدار مورد نیاز خود، غذا مصرف کنید، هم سلامتی تان به خطر می افتد و هم اینکه بطور مؤثر نمی توانید ورزش کنید. اگر بیشتر از ۵/۰ کیلوگرم در هفته کاهش وزن داشته باشید، نشان می دهد در معرض کمبود انرژی و مواد مغذی هستید. با توجه به نوع ورزش ( استقامتی یا قدرتی ) و وضعیت بدنی فرد، باید مقدار چربی، پروتئین و کربوهیدارت مورد نیاز تعیین شوند. ورزش تکواندو، هم استقامتی و هم قدرتی است، بنابراین ۲۵ درصد انرژی مورد نیاز در طی یک روز از پروتئین،۵۵ درصد انرژی مورد نیاز از کربوهیدرات و ۲۰ درصد انرژی مورد نیاز از چربی باید تا مین شود. مواد مغذی مورد نیاز بدن ۱- کربوهیدرات ها : کربوهیدرات های ساده مثل نان سفید، شیرینی جات، آب نبات ، چیپس ، قند و شکر باید به مقدار خیلی کم مصرف شوند و بیشتر از کربوهیدرات های پیچیده ( نان سبوس دار ، ماکارونی، سیب زمینی ، سبزیجات، برنج و جو ) استفاده شود. زیرا کربوهیدرات های ساده خیلی سریع هضم می شوند و انرژی فوری ایجاد می کنند و انرژی حاصل از آنها برای مدت طولانی حفظ نمی شود. همچنین سریع به چربی تبدیل می شوند. بنابراین باید در مصرف آنها دقت کنید و بطور متعادل مصرف کنید. ۲- چربی ها : بدن برای حفظ سلامتی خود نیاز به چربی دارد و اگر مقدار چربی بدن کمتر از ۱۰ درصد شود خطرناک است. چربی ها برای خون، سیستم عصبی، تولید هورمون ها، چرب کردن مفاصل ( نرمی مفاصل) و حفظ اندام های داخلی بدن از ضربات، لازم و ضروری هستند. نوع چربی که مصرف می کنید، در سلامتی شما مؤثر است. بیشتر از چربی های غیراشباع مثل روغن زیتون ، سایر روغن های گیاهی و چربی های حاوی اسیدهای چرب اُمگا – ۳ که در انواع ماهی ، آجیل ، کره بادام زمینی و روغن گلزا ( کانولا) وجود دارد، استفاده کنید و مصرف چربی های اشباع مثل روغن نباتی جامد، کره و چربی گوشت را کاهش دهید. ۳- پروتئین ها : دریافت بیش از حد پروتئین بی فایده است. یک فرد تکواندوکار نیازی به مقادیر خیلی زیاد پروتئین ندارد، زیرا پروتئین برای ساخت، ترمیم و رشد عضلات استفاده می شود و به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار نمی گیرد. ۴- آب : به یاد داشته باشید که ۷۰ درصد وزن بدن ما را آب تشکیل می دهد و عضلات برای کار خود به آب نیاز دارند. بنابراین همیشه به مقدار کافی آب بنوشید وهیچ وقت صبرنکنید تا بعد ازاحساس تشنگی آب بنوشید( یعنی قبل از تشنه شدن آب بنوشید)تاریخچه پیدایش تکواندو به پنج هزار سال پیش تخمین زده می‌شود. مطالعاتی که انجام گرفته، شامل تحقیقاتی در زمینه‌های رقابت و اجتماعی تکواندو است. هدف از این تحقیقات، نشان دادن دقیق گذشته، حال تکواندو و نیز پیش بینی وضعیت این ورزش در آینده است. پیدایش هنرهای رزمی در کره بارزترین مدارک موجود در مورد تکواندو, نقاشی‌های دیواری معابد است. تصاویر موجود حاکی از مطالبی است که بی‌شک مربوط به نوعی هنر رزمی است. با وجود این مشخص نیست که نوع این هنر رزمی چیست. در اسناد تاریخی بازمانده از امپراطوری‌های گذشته به واژه «سو باک» بر می‌خوریم که عبارت از هنر رزمی بوده که در آن از دست‌ها و پاها استفاده می‌شده است.کشور کره فاقد اسناد تاریخی منسجم و اختصاصی در مورد هنرهای رزمی است. با در نظر گرفتن این نقص فقط اسناد باقی مانده از فعالیت‌های اجتماعی دوره‌های گذشته می‌تواند ما را در به دست آوردن تصویری روشن از انواع هنرهای رزمی موجود در آن زمان‌ها یاری دهد و از آنجا که اصطلاحات و واژه‌های به کاررفته در اسناد مزبور به طور کامل و دقیق تعریف نشده‌اند، اظهار هرگونه نظر، از دقت بالایی برخوردار نخواهد بود. بنابراین، ادامه تحقیقات در این راه دارای ضرورت خاصی است تا بتوان با کنار هم گذاشتن اطلاعات گوناگون تصویر تاریخی واضحی از تکواندو به دست آورده و یافته‌ها را مطابق با معیارهای جدید تنظیم نمود. تکواندو در دوره‌های باستانی و عصر جدید کره مانند بیشتر کشورها دارای هنرهای رزمی خاص، به منظور دفاع شخصی و دفاع ملی است. هنرهای رزمی در کره عمدتاً برای دفاع در مقابل کشورهای دیگر و دفاع در مقابل جانوران وحشی بنیان نهاده شده است. مردم کره قبل از پیدایش و توسعه سلاح، مجبور بودند دست خالی به مبارزه با دشمن بروند. هنرهای رزمی کاربردهایی نیز در شکار، جنگ، ورزش‌های بدنی داشتند. به موازات پیشرفت زمان، سازماندهی هنرهای رزمی نیز پیشرفت کرده و علیرغم این که این هنرهای رزمی به علت خشن بودن طبیعت به عنوان روش‌هایی برای مبارزه به کار می‌رفته, مسابقات سازمان یافته‌ای نیز بر مبنای آنها اجرا می‌شده است. حالات و حرکات حیوانات وحشی به عنوان الگوهایی برای دفاع و حمله مورد تقلید قرار گرفته و در مجموع به صورت ورزشی به نام تکواندو درآمد.